Dayna Kurtz (US) Singer-songwriter - country, gospel en blues GC De Wildeman Herent (24-11-2023) reporter & photo credits: Freddie info club: GC De Wildeman info artist: Dayna Kurtz © Rootsville 2023 |
---|
Het levenslicht zag deze 'Dayna Kurtz' in New Jersey maar om door het leven te gaan als een 'Jersey Girl' daarvoor was deze charismatische singer-songwriter niet in de wieg gelegd. Als 'Best Friend' mag ze niemand minder dan 'Norah Jones' in haar rangen tellen en zou het niet magisch zijn moesten beiden hier eens op het podium komen te staan. 'Dayna Kurtz' is niet bevreesd om zich af te zonderen om zo inspiratie op te doen voor haar nummers want zo leefde ze voor de opnamen van haar album 'Another Black Feather' (2005) een tijdje in de woestijn.
Vandaag de dag liggen Dayna's roots in 'The City of New Orleans' en zo kwam dan ook bij de start van 2023 het geweldige album 'Lulu and The Broadsides' op de markt. Een album dat bol kwam te staan met NOLA grooves. Met daarop de Rhythm 'n Blues floorfiller als 'That's A Pretty Good Love' van 'Big Maybelle' uit 1956, de soulvolle ballad 'How Do I Stop', maar ook doordrenkt met de sound uit de 'Big Easy' zoals op 'Ice Cream Man' en wat dan gezegd van haar arrangement op Nick Cave's 'Into My Arms'. Dit alles in haar welgekende rauwe klankkleur en zo hopen we dat Dayna kurtz ons ook vanavond in 'De Wildeman' een beetje mee zal nemen naar de oevers van de 'Mississippi River' met zijn rijke cultuur van unieke dialecten en Creoolse keuken. Tenslotte stevenen we toch bijna af op 'Mardi Gras'. Vanavond laat Dayna Kurtz zich begeleiden door haar vaste gitarist Robert Mache en ook al staat het met absolute zekerheid vast dat we een intieme en pakkende avond tegemoet gaan laat ons dan ook even dromen dat vanavond 'De Speelplaats' even zal transformeren richting een nacht in 'Baton Rouge'.
Openen doet ze hier vanavond met de Amerikaanse standaard 'Invocation' en daarmee zitten we al even in het gospel segment. Vanavond zal het een mix worden van country gospel en blues en zo belanden we met 'Another Black Feather' in de country sfeer van haar gelijknamige album uit 2006. De begeleidende bindteksten zijn even mooi om luisteren komen tot een geheel met haar nummers. Muisstil wordt het dan ook wanneer ze 'It's How You Hold Me' komt te brengen. Eentje dat ze in 2018 schreef. Is het nu op mandoline of op zijn elektrische gitaar, de subtiele ondersteuning van Robert Mache zijn rifjes maken dit alles compleet om horen.
Uit het album 'Lulu and The Broadsides' krijgen we vervolgens het nummer 'A-Grade' maar voor de aanwezigen in de zaal krijgt ze dan reeds een A+. Even overstappen richting soul waarbij ze een ode komt te geven aan Aretha Franklin en Otis Redding met het beklijvende en soulvolle 'How Do I Stop'. We bliojven nog even bij het nieuwe album met band al zijn de songs hier vanavond als duo even mooi te noemen. Uit het repertoire van de New York akoestische bluesscene brengt ze met 'Razorburn Blues' dan een cover van 'Mamie Minch.'
Even wat twijfeling dan bij Dayna Kurtz wanneer ze de zaal om een verzoeknummertje vraagt. Wat ze misschien niet verwachtte is dat er kenner in de zaal zaten en zo kwamen nummers uit haar eerste albums naar voren. Iedereen weet wel dat iemand met zulk een repertoire het soms moeilijk heeft om oudere teksten te brengen en toch weet Dayna Kurtz ons zo naar de keel te grijpen met 'Reconsider Me' welk je kan terugvinden op het album 'Secret Canon Vol.2' uit 2013.
Even een verhaal dan over de ijscowagens die we wel in ieder land kennen met hun soms vervelende herkenning liedjes zoals Robert ons kwam te verhullen dat hij er eentje kende in Los Angelus met als tune 'La Cucaracha'. Volgens Dayna houden ze het in New Orleans meer simpeler door de melding 'Hallo'. Dit was zo de inleiding voor het nummer 'Ice Cream Man' dat Dayna ook schreef voor het album 'Lulu and The Broadsides'.
Eveneens uit datzelfde album krijgen we dan 'Bigger in Texas' waardoor we te weten komen dat Dayna's echtgenoot een Texaan is. Terug naar wat aangrijpende gospel dan met haar original 'What Did Jesus Say' en warempel ook een meedeinende zaal.
Wanneer we tot nu toe nog konden slikken van emotie werd dit bij het volgende nummer alsmaar moeilijker. Zo dook Dayna in het repertoire van de zangeres Lucienne Boyer en ook al is deze wereldhit ook vertaald in het Engels toch brengt Dayna Kurtz vanavond 'Parlez-moi d'Amour' moeiteloos in de taal waarin het in 1930 werd geschreven door Jean Lenoir en ook is terug te vinden op haar album 'Beautiful Yesterday' uit 2004. Wat volgde was een respectvol applaus.
Bijzonder mooi en vol liefde was vervolgens het verhaal rond het nummer 'Venezuela'. Een song die volgens Dayna ontstond uit een droom en waarbij het Fernando was die zo kon ontsnappen uit de mystieke zone tussen droom en werkelijkheid. Helaas waren Dayna Kurtz en Robert Mache toen al twee uur bezig en kon ons geluk hier in 'De Wildeman' uiteraard niet blijven duren ook al probeerde de liefde het nog uit te stellen. Het afsluitende 'Love Gets In The Way' werd dan de spreekwoordelijke 'point final'.
Door het aanhoudende handgeklap kon het niet anders of beiden moesten nog eens terug komen voor een bisser. Dayna Kurtz zorgde zo in haar eentje voor het 'pièce de résistance' van de avond door het melodieus opdragen van 'Mijn Vlakke Land' van 'onze' Jacques Brel. En of ze nog Nederlands kon...dat zal wel zijn 'godverdomme' en zo nemen we na een dikke twee uur hier in 'De Wildeman' dankbaar afscheid van Dayna Kurtz en Robert Mache met 'You'll Always Live Inside Of Me. Mooi!